چند روزی بود که y- dalton جور باقی رو می کشید با تشکر ازy
ولی حالا می خوام یه مطلب بنویسم از اتفاقی که همین هفته پیش اومد
 راستش من بعدازظهرها تو یه شرکت کار می کنم که رئیسش یه آقایی که به علت مدیریت خاصش مورد لطف تمام کساییکه تو مجموعه وزارتخانه کار میکنن (به خصوص y- dalton که باری نیست حرفی از این مدیر به میون بیاد و چند تا شیشکی مشتی بارش نکنه ). 
تو این شرکت که یه شرکت نسبتا معتبر عمرانیه مدیراش رشته شون صنایع است و تنها کاری که اونجا بهش بها داده میشه  مباحثی غیر عمرانی ومقولات IT و ایزو- بهره وری- اتوماسیون اداری- پیپرلس-دوربین مدار بسته - سیستم حضور و غیات با اثر انگشت و... که به قول معروف آفتابه لگن هفت دست ولی شام نهارهیچی اونجا مصداق داره .درباره مسائل این شرکت وریئسش که دوست جون جونی وزیره و مسول تغییر ساختار وزارتخانه است قصه زیاده که سرتون حتما درد میاد.
 همینو بگم ولخرجیای زیاد (زیاد که میگم خیلی زیاد !)زیاد تو این شرکت انجام میشه وپول بیت المال مثل دستمال کاغذی حروم میشه ولی اگه یکی بره در خواست وام ضروری کنه مثلا مثل یکی از همکارای ما که برای مخارج وضع حمل خانمش نیاز شدیدی به پول داشت با این جمله مدیر مواجه میشه که متاسفانه بودجه نداریم.  
البته این حرفو از دهان خود مدیر نمی شنوید چون ایشون رو کارمندها به طور متوسط هر سال یک بار رویت میکنن.اون هم در مراسم افطاری که به دعوت روابط عمومی برگزار میشه.
هر بار ایشون یه دستور میدن که تن پرسنل به خصوص قدیمیهایی که ۱۰ تا ۱۵ ساله تو این شرکت کار میکنن رو میلرزونه
ضمنا دستور جدید ایشون  این که: حداقل ۵۰ درصد پرسنل باید اخراج شن.البته طرح ایشون در کل وزارتخانه تعمیم داره و طبق طرح ایشون که از دهان مبارک وزیر محترم خارج شد پرسنل این وزارتخانه تا سال آینده از ۲۴۰۰۰  نفر به ۸۰۰۰ نفر کاهش خواهد یافت (حالا ببینیم طرح اجرا میشه یا نه).جالبه اینو بگم که تو این شرکت تعداد زیادی از پرسنل جدید جذب شده هم فامیل ایشون هستند و عده ای هم خواهر زاده - پسر خاله و... ایشونن. 
به هر حال خیلی مقدمه گفتم که البته دیگر دالتونها بسیار بیشتر از من درباره ایشون میدونن.
یکی از دیگر ابتکارات ایشون ایجاد یه شبکه داخلی به نام اینترانت تو شرکته که یه محیط چت روم داره و علاوه بر خبرسانی سوالاتی مطرح میشه وهرکی بخواد به سوال مطرح شده جواب میده  وجواب پس از فیلتر شدن وبررسی داخل شبکه میاد تا همه ببینند.یه سوال اخیرا در این چت روم نوشته شد و جالب اینجاست که نویسنده این سوال فرداش اخراج شد(یادم رفت بگم که اخراج پرسنل برای ایشون از آب خوردن هم راحتتره)
سوال این بود اگر جای مدیر عامل شرکت بودید چه می کردید عده کمی جوابی دادند که اکثرا محافظه کارانه بود .پاسخ دهنده ها سعی کردند محترمانه کمی انتقادشونو مطرح کنن .بعد از چند روز مدیر عامل تو بخش جوابها - برای اینکه خودشو آدم دموکراتی معرفی کنه - از پرسنل خواست که :(از کارمندان محترم می خواهم که حتما به این سوال پاسخ دهند زیرا من نظرات آنها را بکار خواهم بست) 
بازهم فقط تعداد کمی جرات کردند بنویسند تااینکه بالاخره من متن زیر رو آماده کردم و به طور غیر مستقیم به مدیر عامل مطالبی رو که اکثر کارمندان می خواستند بگویند نوشتم که شاید طی روزهای آینده اتفاقات جالبی برام بیافته(البته اول باید فیلتر شه و مسول فیلتر و بررسی پاسخها دختر ایشون است) واما متن من:
( به نام خدا 
در دنیای سرمایه داری نیروی کار مانند کالاست.در هر زمانی قابل جذب وقابل اخراج است.جملاتی مانند (او عائله منداست )(جوانیش را در این مجموعه پیر کرده)(احتمال داره بیکار بمونه )و... در این دنیا الفاظی کاملا نامفهوم و بی معنی است .
شاید عده ای معتقدند یکی از علل عقب ماندگی و عدم پیشرفت ما توجه به همین مفاهیم است ولی به نظر من ریشه عدم پیشرفت را باید در موارد دیگر جستجو کرد.
به فرض محال در صورت مدیر بودن هیچگاه به نیروی کار مانند کالا نگاه نمیشد.
ثانیا تمام تلاش ومساعی صورت می گرفت تا ارتباط صمیمی و دوستانه با زیر مجموعه برقرار گردد حتما به طور هفتگی یا حداکثر ماهانه از کارکنان دعوت میشد که حضورا و رو در رو در فضای صمیمی بدون واهمه و با صراحت مشکلات و دغدغه هایشان را مطرح کنند و اهتمام جدی در رفع معضلات آنها صورت می گرفت و همیشه این نکته را درذهن نگه می داشتم که شنیدن مشکل به نوعی خود حل مشکل است واین جمله امام علی (ع) را جلومیز می نوشتم که: 
ای مالک گمان مکن اگر مردم به تو رجوع نمی کنند و از تو گلایه ندارند تو براه صلاح پیش می روی 
بدان یا از تو به علت عواقب بیان سخنشان می ترسند 
یا از بی نتیجه ماندن سخنشان با تو یقین دارند 
والسلام)

 m