تقدیم به وای دالتون ، به یاد آن روزها :
(شعر از شل سیلور استاین)
یه روز جمعه تو کافه نشسته بودم
و مشغول خوردن یه گیلاس مشروب بودم ،
که خانم جوونی قدم زنان وارد شد .
چیزی نمونده بود که برقش کورم کنه .
چشمهای آبی و درخشان داشت
و پاهاش کشیده و ظریف بودن ،
در مقیاس یک تا ده ،
بهش نمره نه دادم .
خب ، تو مقیاس من
می دونی ، دهی وجود نداره .
نه ، تقریبا بیشترین نمره ایه که
یه نفر می تونه کسب کنه .
بنابراین یه لبخند کوچولو بهش زدم ،
اما اون حتی بهم نگاه هم نکرد ،
بنابراین تو زمینه هوش و قضاوت خوب
باید بهش نمره سه می دادم .
گفتم : هی ٬ خوشگله ٬
به نظر می رسه که شایسته نمره هشت باشی .
تو و من می تونیم هیجده بشیم ..
اگه کلت درست کار کنه .
زیر و بالای
هیکل بدون ایرادم رو ورانداز کرد ٬
بعد این جملات رو گفت
که مغز بی نقصم رو آتش زد .
گفت : خب ٬ خب ٬ بازم یکی دیگه
از مردهای مغروری که
به همه زنها
از یک تا ده نمره می دن .
و تو به من هشت دادی ؟
خیلی خوبه ٬ سخاوتمندانه رفتار کردی .
خب ٬ حالا ببینیم
من٬ به تو چند می دم .
از اونجا که با چرب زبونی واین اعداد بی مزه
سراغم اومدی
خب چون از روشت خندم می گیره ٬
بهش نمره پنج می دم .
وقتی راه می رفتی ٬
به کت و شلواری که تنته دقت کردم ٬
مدلش مال پارساله ٬ وصله پینه داره ٬ پشتش برق افتاده ٬سر آستینش هم نخ نما شده ...
بهش نمره چهار می دم .
اون هم باید ماشینت باشه
که کنار خیابون پارکه ٬
اون شورولت روباز دست ساز مدل ۶۹
سه و یک سوم نمره برات کسب می کنه
حالا برای هیکلت ٬
فکر می کنم کمتر از پنج بگیره ٬
البته بجز شکم بشکت ...
که بهش نمره ده می دم ...به خاطر اندازش
و اون مشروبی که داری می ریزی
ممکنه به نظر تو عالی باشه ٬
اما خب من به شامپاین اعلا عادت دارم...
به اون زهر ماریت نمره دو می دم .
گفتن اینکه اون لبخند کوچولوت
چقدر میارزه مشکله ٬
بهش نمره شش می دم...
می تونستی پیش یه دندون پزشک بری و یه کارهایی بکنی .
اما راه رفتن و باد به غبغب انداختن خروس وارته
که وافعا به خندم می ندازه ٬
این کارت ممکنه از نظر مرغهای دهاتی ده بگیره ٬
اما نظر من سه و نیمه .
حالا که تفریقها انجام شده
چیز زیادی برای جمع زدن نمونده ٬
اما از اونجایی که صفری وجود نداره ...
بهت نمره یک می دم!
بعدش قدم زنان بیرون رفت .
در حالی که از همه طرف ٬
همه اون کافه نشین های لعنتی می خندیدن ٬
هی شل چی به سرت اومد؟
گفتم : نه؟ (۹؟)
وای به محض اینکه شروع به حرف زدن کرد ٬ فهمیدم
اون نابکار بد دهن اصلا کلاس نداره ...
دو هم به زور بهش دادم .
آره ٬ مهم نیست اولش چقدر خوب به نظر برسن ٬
بالاخره عیبهایی تو همشون هست .
به همین خاطره که تو مقیاس ده تا یک ٬
رفیق...دهی وجود نداره .
z